May 2010 - MusicFromNL

En daar is ie alweer, die dekselse Pascal Hallibert! Bespraken we in april nog Praise The Twilight Sparrow, nu is de in Amsterdam wonende Fransman weer zijn rondjes aan het draaien met Point Quiet. Die groep is het vervolg op de eerdere incarnatie White Sands. Waarom die naam gewijzigd is weten we niet, het zijn dezelfde mensen en het is dezelfde muzieksoort, maar zo doe je wel een aardige gooi naar de titel Meeste Artiestenprofielen op MusicFromNL. Overigens ligt de volgende disc ook alweer op het bureau, want we visten onlangs een ep van Templo Diez uit de postbus, maar daarover later meer natuurlijk.

Hij maakt het ons wel enorm moeilijk om niet alsmaar in herhaling te vervallen. De vorige keer klaagden we al dat we steeds hetzelfde verhaal moesten afdraaien en het wordt er niet makkelijker op om nieuwe woorden te vinden om de kwaliteit van 's mans werk te duiden. Point Quiet ligt dichter bij Praise The Twilight Sparrow dan bij Templo Diez. Het is allemaal wat soberder dan het flink rijke geluid van laatstgenoemde. Op dit ongetitelde debuut onder de nieuwe naam zijn het vrij naakte liedjes aangekleed met een beperkt instrumentarium. Dat wil niet zeggen dat de muzikanten weinig instrumenten bespelen, want het vijftal (naast Hallibert zijn dat Hans Custers, Daan van Diest, Simone Manuputty en Jan van Bijnen) speelt juist een hele batterij aan instrumenten, maar deze worden wel goed gedoseerd ingezet.

Zo is er op deze cd een belangrijke rol voor viool en de snaarinstrumenten banjo, mandoline en dobro. De eerste voor sfeervolle opsmuk met een flinke dosis melancolie, de snaarinstrumenten als typerende ondersteuning. Verder horen we nog blazers, toetsen en allerlei slaginstrumenten en dan hebben we nog lang niet alles genoemd. De rust op dit album maakt het tot een fijne plaat om bij wakker te worden of juist voor het slapen gaan. De reeds aangehaalde melancholie zorgt er voor dat de spanningen van je afglijden. Zo doet ook deze nieuwe langspeler van Pascal Hallibert en zijn medemuzikanten wederom niet onder voor het recente werk van Templo Diez en Praise The Twilight Sparrow. Om toch inderdaad maar niet teveel in herhaling te vervallen laten we het daar voor deze keer bij. Liefhebbers weten opnieuw genoeg!

(Roel)